بسم رب الزهرا
به سمت بهار میدود پاها ولی گاهی میخورد زمین
عین خیالش که نمیشد، انگار درد را نمیفهمد... راستی گفتم درد! نه اشتباه شد، اصلاح میکنم " انگار خوشش می آید" می داند دستی از آسمان بلندش میکند
تمام احساسش را جمع میکند به سمت گلستان روانه میکند...
همه جا یکپارچه سفید است و اما... سرخی خون شهید است که خودنمایی میکند
حالا همه چی کامل شد...
افتادن
دست گرفتن
شهادت
.
.
.
همین
وقت خداحافظی است دنیا
نظرات شما: نظر
بسم الله الرحمن الرحیم
شاید تکراری باشه ... اما تکرار حق رو هیچ وقت ناپسند نمیدونم .
ده بار ؟
صد بار ؟
هزار بار ؟
شاید بیشتر همه ما شنیدیم که باید عزاداریهامون برای ائمه مخصوصا امام حسین عزارداری به معنای واقعی باشه .
همه ما هم مدعی این امر هستیم .
وقتی پای حرف خیلیها میشینیم همین رو میگن اما در عمل چیز دیگه ای رو نشون میدیم .
اجرای مراسمهای سنتی یا مدرن عزاداری اشکال که نداره بلکه خوب هم هست .
اما باید دید به چه روشی و در نهایت به چه قیمتی ؟
من برای احیای دین جدم پیامبر اسلام قیام می کنم
اگر دین نداری ، آزاده باش
هزاران هزار بار شنیده ایم .
اما آیا روشهای جدید و سنتی عزاداری این جملات را پا سلولهای مغز ما آمیخته میکند که اعتقادی راسخ به ان گوهر های ناب حدیثی پیدا کنیم ؟
ایا هرچه محکم تر به سینه بزنیم بیشتر یزیدیان زمان را میشناسیم ؟
ایا اگر موزون تر بنوازیم ازادی خواهی را درک میکنیم ؟
اینها همه سئوالاتی است که جوابی بدیهی دارد و همه جواب آن را میدانند .
اما چرا در جامعه ای که دم از مالکیت آن توسط ائمه میزنیم این همه از گناهان مختلف نیز دم میزنیم .
چرا وقتی سالی یک بار از امام حسین علیه السلام دم میزنیم احادیث آن امام که توصیه به ازادگی ، حق گویی و خدا پرستی می شود را بازگو نمی کنیم ؟
چرا درمورد فرهنگ عاشورا و عزاداری امام حسین این همه تسامح و تساهل به خرج میدهیم ؟
هرگون روشی که ایجاد میشود که مورد انتقاد باشد را به بحث و نقد نمیگذاریم و میگوییم در دستگاه امام حسین نمیشود دخالت کرد .
مگر فلسفه غیبت چیست ؟ مگر نه اینکه ازمایش نهایی انسان که سنجیده شود که در غیاب ولی و حجت خدا چگونه بر جهان مدیریت خواهد کرد .
سخن من با متولیان فرهنگ عزاداری است : چرا در عزا داری های امام حسین علیه السلام اسلام را زنده نمیکنیم ؟
به حقانیت امام حسین عقیده من این است که عزاداری واقعی امام حسین شهیدانی بودند که پس از حضرتش تا هم اکنون رهرو راستین قیامش بودند .
اما میدانم که باز هم میشود شهید شد اما روشهای شهید شدن فرق کرده است
به حقانیت امام حسین ، جوانی که در این زمانه هوای نفسش را کنترل کند شهید است
به حقانیت امام حسین ، پدری که مال حلال برای سفره خانواده اش فراهم کند ، شهید است
به حقانیت امام حسین ، مداحی که حقانیت امام حسین را به بهترین شکل و در شان ایشان بازگو کند شهید است .
عزاداری واقعی یعنی سرانجامی این چنین برای امت اسلامی ایجاد کردن
نظرات شما: نظر
بهار آمده است
سرشار از عطر سپیده دمان
همچون گلان همیشه بهار این سرزمین
چونان شهیدان ؛ عاشقان سرخ روی سپید اندیشه
نظرات شما: نظر
دلی دارم که تنگ مشهد توست
به سر شوق حریم و گنبد توست
گـــدایی خسته در باب‌الجـــوادم
امیدم هم به فضــل مرقد توست
امام رضا (ع) می‌فرمایند: مومن، مومن واقعی نیست، مگر آن که سه خصلت در او باشد: سنتی از پروردگارش و سنتی از پیامبرش و سنتی از امامش. اما سنت پروردگارش، پوشاندن راز خود است، اما سنت پیغمبرش، مدارا و نرم رفتاری با مردم است، اما سنت امامش، صبر کردن در زمان تنگدستی و پریشان حالی است.
چرخ می‌خورم و سرگردانی‌ام را یله میکنم روی گنبد و گلدسته‌ها...
چرخ می‌خورم و بی قراری‌ام از ایوان می‌گذرد و بند میشود به پنجره فولاد...
چرخ می‌خورم و تشنگی‌ام در حوالی سقاخانه پرسه می‌زند...
امشب، کوچه‌های خراسان، از عبور تو خالی می‌شوند، مولای من.
همان وقتی که صدای نقاره صحن‌های حریمت، قدم‌هایم را میخکوب میکند.
تو آن جگرسوخته‌ای که آب را به زائرانش هدیه میکند و حاجات شان را برآورده...
امروز، نه فقط خیابان‌های خراسان، که تمام دل‌های عاشقانت، به گلدسته و رواق نورانی‌ات ختم می‌شوند.
امروز همه به کبوتران حرمت غبطه می‌خوریم که شب و روز، مهمان تو هستند.
آقای من؛ اگر چه «غریب الغربا» نام گرفته‌ای، اما در این سرزمین، در میان امواج ارادت و عشق دل‌های پاک مردمانش، مولا و سروری.
و ما نیز همراه با کبوتران حرمت، محزون و گریان، دل را به دور بارگاه تو پر میدهیم، تا با زمزمه ملائک همراه شویم.
زائران؛ باور کنیم بی هیچ حاجتی هم اگر آمده باشیم، دست خالی برنخواهیم گشت.
امام رضا (ع) فرموده‌اند: خداوند سه چیز را به سه چیز دیگر مربوط کرده است و به طور جداگانه نمی‌پذیرد. نماز را با زکات ذکر کرده است، هرکس نماز بخواند و زکات ندهد نمازش پذیرفته نیست. نیز شکر خود و شکر از والدین را با هم ذکر کرده است. از این رو هرکس از والدین خود قدردانی نکند، از خدا قدردانی نکرده است. نیز در قرآن سفارش به تقوا و سفارش به ارحام در کنار هم آمده است. بنابراین اگر کسی به خویشاوندانش رسیدگی و احسان ننماید، با تقوا محسوب نمیشود.
نظرات شما: نظر
آدمها، گاهی دلتنگ می شوند، دلتنگ آدمها، دلتنگ خودشان اصلا دلتنگ نشان ها
گاهی یاد یک حَــرم، یک انگشتر، یک چشم می شود برای تو تمام زندگی ...
آدمها گاهی انس می گیرند، انس با آدمها، انس با خودشان، اصلا انس با لحظات
گاهی یاد یک شب، یک ساعت، یک لحظه می شود برای تو تمام زندگی ...
****
چند روزی است که کسی در آرامش حوالی سحر نمی گوید : اللهم انی اسئلک ...
چند روزی است که هنگام مغرب نه خبری از ربنــــــــا ست، و نه اسمـــاء الهی جاری می شود در سفره امان
چند روزی است که حوالی ظهر، پرواز معصومانه ای را با نوای ترتیل تجربه نمی کنیم
چند روزی است که نه برای تو صمنا شده ایم و نه بر رزق و روزیت افطرنا
چند روزی است که شب ها ابوحمزه آراممان نمی کند، به خواب رفته اند نوای سیدی ها، رب الکریـــمـ ها و انیس من لا انیس له ها
چند روزی است که همه چیز به حال غیر عادی خود باز گشته
حالا دیگر نه عطش لذتی دارد و نه آب روان ....
****
آدمها گاهی از دست می دهند، نشان ها را، لحظات را ، روزها را
نظرات شما: نظر
