آدمها، گاهی دلتنگ می شوند، دلتنگ آدمها، دلتنگ خودشان اصلا دلتنگ نشان ها

گاهی یاد یک حَــرم، یک انگشتر، یک چشم می شود برای تو تمام زندگی ...

آدمها گاهی انس می گیرند، انس با آدمها، انس با خودشان، اصلا انس با لحظات

گاهی یاد یک شب، یک ساعت، یک لحظه می شود برای تو تمام زندگی ...

****

 چند روزی است که کسی در آرامش حوالی سحر نمی گوید : اللهم انی اسئلک ...

چند روزی است که هنگام مغرب نه خبری از ربنــــــــا ست، و نه اسمـــاء الهی جاری می شود در سفره امان

چند روزی است که حوالی ظهر، پرواز معصومانه ای را با نوای ترتیل تجربه نمی کنیم

چند روزی است که نه برای تو صمنا شده ایم و نه بر رزق و روزیت افطرنا

چند روزی است که شب ها ابوحمزه آراممان نمی کند، به خواب رفته اند نوای سیدی ها، رب الکریـــمـ ها و انیس من لا انیس له ها

چند روزی است که همه چیز به حال غیر عادی خود باز گشته

حالا دیگر نه عطش لذتی دارد و نه آب روان ....

**** 

آدمها گاهی از دست می دهند، نشان ها را، لحظات را ، روزها را